Jadąc sobie spokojnie na wakacje i zastanawiając się, jaką książkę można poczytać w podróży, zazwyczaj nie skłaniam się ku dramatom i wyciskaczom łez. Wydaje mi się, że okres wypoczynku, powinien też obfitować w rozluźnienie dla naszego spracowanego mózgu, a najlepszym na to sposobem, jest szczera dawka uśmiechu z perypetii książkowych bohaterów.

Bożena jest kierowniczką w bankowym korpo, która nagle odziedziczyła nieruchomość po wuju, którego nawet zbytnio nie znała. Jedzie więc do małego miasteczka, ale zanim spotka współwłaściciela posesji, natrafia na towarzystwo krowy, świni i cyganki. Ratowanie niedoszłego menela i gumiaki zamiast najlepszych szpilek, to początek przygód naszej poukładanej kobiety. Z czasem akcja nabiera tempa i okazuje się, że niektórzy mają dość mroczne zamiary, a wybuch gazu w pobliskiej kamieniczce, mógł być mocno nieprzypadkowy.

Nie chcę zdradzać zbyt wiele, bo fabuła jest nasycona zarówno ciepłem i przyjaźnią, a z drugiej strony knowaniami i mroczną intrygą, ale całość czyta się wybornie i uśmiech wprost nie schodził mi z twarzy. Jest to książka przeznaczona dla osób, które lubią się odprężyć i pośmiać, oczekując czasem od lektury zwyczajnej rozrywki, bez zbytniego analizowania i zagadkowości.

Narracja w trzeciej osobie to miód na moje serduszko, a z literaturą pani Marty chyba będę się musiała bliżej zapoznać. Serdecznie polecam na ciepłe wakacyjne wieczory i nie tylko, a ocena 8/10 wydaje mi się jak najbardziej zasłużona:)

Aneta Jadowska, jest znana wiernym czytelnikom, przede wszystkim z odsłon książek fantastycznych, w których prym wiodą silne kobiety. Tym razem jednak, otrzymaliśmy literaturę mocno niejednoznaczną, bo niby tytuł wskazuje w pewnym sensie, że będziemy mieć do czynienia z kryminałem, a sądzę że obyczajowa saga rodzinna, mogłaby się tutaj pokusić o pierwszeństwo.

Madzia Garstka udając się nad morze, znajduje trupa, co uaktywnia jej śledczy umysł i dziewczyna po prostu musi dowiedzieć się, jakim cudem denat znalazł się w wodzie. Historia rodzinna bohaterki do najłatwiejszych też nie należy, bo po śmierci ojca, zajęła się nią ciotka i dziewczyna była zmuszona mieszkać z dala od babci, wujostwa i ukochanego morza, nad które niedawno wróciła.

Tajemnice rodzinne i niedopowiedzenia, grają moim zdaniem główne skrzypce, a historia śmierci utopca, schodzi na drugi plan. Możemy się jednak spodziewać dość zabawnych scen, chociażby z wieczoru panieńskiego czy żartów słownych między bohaterami. Jeśli chodzi o śledztwo, to naszej bohaterce wszystko idzie gładko i udaje się jak po maśle otrzymać odpowiedzi, ale wydaje mi się, że skomplikowane wątki kryminalne, nie miały być tu główną osią fabularną. Narracja mimo, że odbywa się w pierwszej osobie czasu teraźniejszego, jakoś bardzo nie razi, a wręcz pasuje.

Książka jest z pozoru prosta i rozrywkowa, ale nie dajcie się zwieść, bo porusza ważny temat, którego nie chcę póki co zdradzać, abyście przekonali się sami. Czytało się przyjemnie i szybko, a postaci można z łatwością polubić. Polecam w oczekiwaniu na kolejną odsłonę i mocne 6/10, wieńczy stawkę:)