I wtedy do jej szkoły trafia Wallace, były futbolista, a obecnie fan Morza potwornego i twórca fanfików na jego temat, który sprawia, że Eliza zaczyna dopuszczać do siebie myśl o życiu poza siecią. Hm, może związki międzyludzkie mają jakiś sens?

Ona i Wallace stają się sobie coraz bliżsi, dziewczyna nie chce jednak ujawnić mu swojej tajemnicy. Problem w tym, że z sekretów nigdy nie wynika nic dobrego i przez nie cały kruchy świat Elizy może runąć z hukiem… I jak wtedy stawić czoła swoim lękom? Jak pokonać własne potwory? Czy da się być blisko z kimś w realu?
Saanti Wrtt, magazyn „Galaxia”

„Naprawdę nie chcecie się zdrowo pośmiać? Zobaczyć, w jak absurdalnym, zabawnym i dziwacznym świecie przyszło nam żyć? Nie macie ochoty doskonale się bawić, a jednocześnie zdziwić, zirytować, ocknąć, zrozumieć i zastanowić? Nie chcecie pomyśleć? Jeśli nie, to nawet nie bierzcie do łap tej książki. Bo kiedy już zaczniecie, nie będzie odwrotu. Spojrzycie na Międzygalaktyczną Unię Światów oczami Hermoso Madrid Ivena, najbardziej nieznośnego, niepoprawnego politycznie, ironicznego i inteligentnego szefa kuchni od czasu Wielkiego Wybuchu. Oczami prawdziwego Ziemianina. I niech mnie Czarna Dziura pochłonie, jeśli drań nie ma czasem racji!”
Oleisty Brunatny Odłamek, satyryk, recenzent, felietonista „Stowarzyszonych w imię prawdy i radości”, Zew Uwielbienia planety Tritonia.
Bohaterowie: Bardzo barwne postacie, które są przede wszystkim zabawne, ale i lojalne, podążają za marzeniami i swoją pasją. Bohaterowie należący do różnych ras pozwalają czytelnikowi wgryźć się w klimat międzygalaktycznych podróży.
Fabuła: Powieść mocno skupia się na postaci Hermoso Madrida, wspaniałego kucharza na międzygalaktycznym kurorcie. W jego restauracji zatrudnieni są przedziwni kucharze, a szef musi poradzić sobie z kontrolami urzędników, kiełkującymi w spiżarni stworami, a na sam koniec z międzygalaktycznym planem pochłonięcia wszechświata przez głupkowatą Śluźnię.
Odczucia po przeczytaniu: Książkę czytało się na prawdę szybko. Śmiałam się i z zapartym tchem śledziłam dalsze losy grupy przyjaciół, rzucanych w wir coraz to nowych, niebezpiecznych przygód. Po części było to pewnie spowodowane deficytem książek fantastycznych, który to gatunek z lubością omijałam.
Podsumowanie: Miło, zabawnie, przygodowo i przyjemnie - 8/10 - serdecznie polecam :)

Gdy znalezione zostają pierwsze zwłoki, na miasto pada strach, a presja wywierana na lubelską policję rośnie.
Tropy mnożą się i plączą. Krąg podejrzanych się poszerza.
Strach przeradza się w panikę. Ciało kobiety zostało okrutnie zbezczeszczone, z rozmysłem upozowane i porzucone na jednym z lubelskich cmentarzy. Morderca przez cały czas znajduje się o krok przed ścigającą go policją.
Do sprawy włącza się Miłosz Tracz, profiler mający za zadanie przygotować portret psychologiczny sprawcy.

Czy okoliczności, w jakich porzucane są ciała, mają znaczenie? A może wyraźne, bluźniercze nawiązania do symboliki religijnej stanowią jedynie próbę zmylenia pościgu?
Jedno jest pewne, zapłatą za grzech jest śmierć.
Bohaterowie: Spójni, ciekawi bohaterowie, wprowadzeni precyzyjnie, z taktem i głęboko przemyślani. Bardzo podobała mi się postać starszego komisarza, jego domowe kontakty z żoną i rozładowujące stres tkanie żurawi z origami. Profiler  to kolejna nietuzinkowa postać, natomiast warto podkreślić rolę męża jednej z ofiar, opis jego reakcji na stres i zaginięcie żony, wnosząca bardzo wiele do całej powieści.
Fabuła: Do momentu znalezienia pierwszej ofiary wszystko ładnie, pięknie i poprawnie. Nie zwracałam uwagi na ewentualne błędy, albo nie miałam ochoty ich widzieć. Niewątpliwie im dalej tym gorzej niestety. Policjanci nie mają pomysłów na śledztwo, nie łączą faktów, nie wiedzą kim są kolejne ofiary przebywające w kostnicy. Z czasem zastanawiałam się, co ci wspaniale przedstawieni bohaterowie wyprawiają, co doprowadziło do słabej końcówki.
Odczucia po przeczytaniu: Książka bardzo mnie wciągnęła więc zużywałam każdą wolną chwilę, żeby coraz dalej posuwać się w przedstawionej akcji. Nie mogłam się doczekać przełomu, zaskoczenia. Niestety pewnych rzeczy domyśliłam się dużo wcześniej, jednak to chyba skażenie fana gatunku. Powieść trzyma poziom do połowy, później jest słabiej, ale nie tragicznie.
Podsumowanie: Jak na debiut autora - zupełnie przyzwoicie, więc mam nadzieję, że następna książka będzie lepsza - 5/10.